حکومت در قضیه ربودن موسوی و کروبی عمدا نوع برخورد خود را مخفی نگاه داشته و ایجاد ابهام می‌کند تا به جای اینکه ملت بدانند دقیقا وضعیت چگونه است و بر اساس آن واکنش نشان دهند مجبور به حدس و گمان شوند و هر گروهی از مردم قضاوتی متفاوت از شرایط داشته باشد و در نتیجه واکنش‌ها نیز از یکپارچگی خارج شده و مختلف باشد.
یک نکته را می‌خوام بگم به دوستانی که از شنیدن اخبار متناقض در مورد کروبی و موسوی زود ناامید میشن یا احیانا به جای اینکه رژیم را بابت این ایجاد این شرایط تناقض و بی خبری سرزنش کنند شروع میکنند به سرزنش کسانی مثل سازگارا، واحدی، نوری‌زاده که در مورد کروبی و موسوی خبر رسانی میکنند. همه ما میدونیم که خامنه‌ای الان امکان کسب خبر ۱۰۰% دقیق از کروبی و موسوی را از بین برده، حالا توی این شرایط آیا به نظر شما باید ما کلا اسم عزیزان دربندمون را نیاریم و اخبار احتمالی راجع به آنها را نگوییم از ترس اینکه شاید غلط در بیاد و منتظر بمانیم تا عظما خودش لطف کنه خبر دقیق را به ما اطلاع بده؟ آیا چاره دیگری داریم به جز اینکه وقتی خبری را تا حدودی باور پذیر یافتیم و شواهد ولو اندکی راجع به آن داشتیم اطلاع رسانی کنیم؟
واضح است که خامنه‌ای روی این حساب کرده که اگه ۴ بار خبر‌هایی راجع به کروبی و موسوی شنیده بشه و بعد اون خبر‌ها غلط از آب دربیاد، آنوقت دو اتفاق میفته، اول اینکه اونهایی که اطلاع رسانی میکنند روز به روز بیشتر محافظه کار میشند در خبر رسانی و کار به جایی می‌رسه که دیگه هیچ کس جرات اعلام هیچ خبری را نداشته باشه از ترس غلط در اومدن. دوم اینکه خامنه‌ای امیدواره که ملت هم بعد از ۴ بار شنیدن تناقض حساسیت خود را به کلّ ماجرا از دست بدهند.
وظیفه ماست که یک بار دیگر ثابت کنیم که ملت فریب این ترفند خامنه‌ای نمیخورد. اما چگونه؟ آنهایی که اطلاع رسانی میکنند به کار خود بدون شرمندگی ادامه دهند، ما هم وظیفه داریم که در صورت بروز اشتباه در اخبار دریافتی ولو صد بار به هیچ وجه ثبات قدم خود را از دست ندهیم و همچنان اخبار این رهبران سبز را با حساسیت پیگیری کنیم.
